Tworząc od podstaw lub rozwijając istniejący ogród, należy pamiętać, że ważnym elementem ozdobnej i praktycznej aranżacji przestrzeni są drzewa liściaste. Oprócz gatunków owocowych czy typowo dekoracyjnych, drzewa mogą zapewnić też osłonę przed uciążliwym nasłonecznieniem oraz dawać schronienie ogrodowym ptakom. Specyfika poszczególnych gatunków drzew jest więc bardzo różna, dlatego nie warto pozostawiać wyboru w tym zakresie przypadkowi. Proponujemy zwrócenie uwagi na kilka popularnych drzew liściastych, jakie dobrze jest mieć w swoim ogrodzie.
Grab pospolity
Grab pospolity należący do rodziny brzozowatych, jest drzewem uniwersalnym i często spotykanym w przydomowych ogrodach. Dobrze prezentuje się jako drzewo rosnące samodzielnie (soliter), ale świetnie nadaje się też to tworzenia gęstych ścian żywopłotowych oraz do ozdobnego formowania. Gatunek przeznaczony do zadrzewiania cienistych lokalizacji, a liście garbu są bardzo cenne dla gleby. Drzewo zaliczane jest do krótkowiecznych (do 150 lat), posiada eliptyczne liście, które jesienią przebarwiają się na żółto. Powszechnie wykorzystywany w ogrodach angielskich i wiejskich, ma duże wymagania jeśli chodzi o nawadnianie.
Buk pospolity
Popularne drzewo w parkach i ogrodach, charakteryzuje się delikatnie popielatą korą oraz liśćmi o jajowatym kształcie. Buk pospolity osiąga zazwyczaj 20-30 m wysokości, a przyrasta rocznie o ok. 50 cm, ma jadalne owoce. W zależności od potrzeb i preferencji, można zdecydować się na jedną z wielu odmian buku pospolitego, np. Asplenifolia (posiada wąskie liście, ma wolniejszy przyrost), Pendula (odmiana o pokroju płaczącym/parasolowatym) czy Dawyck Purple (ma czerwonawo-purpurowe liście, dorasta do 15 m).
Bukszpan wieczniezielony
To krzew liściasty z rodziny bukszpanowatych, który dorasta zazwyczaj do wysokości 2-5 m. Roślina okresowo posiada niepozorne kwiaty o przyjemnym zapachu, jednak główną jej ozdobą są drobne, eliptyczne i błyszczące liście. Doskonale nadaje się do formowania i tworzenia żywopłotów. Co ciekawe, bukszpan wieczniezielony jest rośliną miododajną i źle znosi mrozy, dlatego warto separować je od wiatru i okrywać na zimę.
Orzech włoski
Orzech włoski uprawiany jest głównie dla smacznych i zdrowych owoców. Drzewo tworzy gęste i rozłożyste korony, dzięki czemu zapewnia też cień czy chłód w czasie letnich upałów oraz stanowi skuteczną barierę dla wiatru. Roślinę najlepiej sadzić na jesieni i zapewnić jej dobrze nasłonecznione stanowisko. Orzech dorasta nawet do 30 m wysokości, nie wymaga cięcia.
Klon zwyczajny
Klon zwyczajny (pospolity) osiąga 25-30 m wysokości, często mylony jest z platanem klonolistnym. Drzewo posiada regularną, rozłożystą koronę, stosunkowo krótki pień i liście na długich ogonkach, które jesienią mienią się pięknymi żółto-pomarańczowymi barwami. Klon kwitnie z końcem marca oraz w maju (drobne, żółte kwiaty), a jego owoce składają się z charakterystycznych orzeszków, wyposażonych w skrzydełka, znane potocznie jako „noski”.
Polecamy również:
Dendroterapia – czym jest i jakie wynikają z niej korzyści